Podczas sierpniowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki sięgnęłyśmy po powieść Anny Burns „Mleczarz” – lekturę wymagającą, niełatwą, przez którą „przebrnęły” tylko nieliczne uczestniczki. Książka wywołała wiele emocji i stała się pretekstem do głębokiej rozmowy o atmosferze niepokoju, trudnych relacjach społecznych i roli jednostki w świecie pełnym napięć.
Urodzona w Belfaście Anna Burns za powieść pt. „Mleczarz” została wyróżniona wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Bookera. Treść książki została oparta na konflikcie militarnym, który toczy się w pewnym mieście podzielonym na strefę opozycyjną i rządową. Na tle bieżących wydarzeń poznajemy osiemnastolatkę uwikłaną w sieć plotek. Powieść porusza problemy egzystencjonalne z jakimi borykają się mieszkańcy miasta. Najważniejszym z nich jest akceptacja niepisanego kodeksu i kar za jego złamanie, pogodzenie się z utratą bliskich i okrutnym mordem ukochanych zwierząt.
Mieszkanka strefy opozycyjnej, osiemnastoletnia dziewczyna pochodząca z licznej rodziny katolickiej, codziennie przekracza dziesięciominutową strefę i wkracza do strefy rządowej, gdzie pracuje i uczy się języka francuskiego. Miejscowi nie podzielają jej miłości do książek, a zwłaszcza czytania podczas chodzenia. Pewnego dnia dziewczyna wpada w oko ważnemu opozycjoniście, śledzona i zastraszana przez Mleczarza nie potrafi się bronić przed nim i plotkami, zwłaszcza gdy nawet własna matka nie daje wiary słowom córki. Tymczasem w mieście dochodzi do aktów przemocy, z którymi wielu mieszkańców sobie nie radzi, a długotrwałe zakazy rodzą frustrację i choroby psychiczne.
Ta trudna w przekazie książka napisana prozą narracyjną doskonale odzwierciedla chaos społeczny wywołany walką Irlandczyków o autonomię. Uważam, że choć wymaga wiele cierpliwości i zrozumienia na pewno warto ją przeczytać.  
Elżbieta Szafruga